Reisverslag Berlijn/Ravensbrück reis 2016 (de tekst is onveranderd overgenomen)

Geschreven door: Luke, Joep, Gem, Marjolein, Wendy, Isabella, Maartje, Nikki, Julia, Denise Emmelie en Lisanne

Maandag 14 maart
Eindelijk was het zover. De reis naar Berlijn kon eindelijk beginnen. We verzamelde allemaal bij het hotel Jules in Heerhugowaard, waar we zouden vertrekken. Nog even snel afscheidt nemen van je ouders en snel de bus in. Half 8 vertrokken we, iedereen was erg stil en keek naar buiten of sprak met elkaar. We hadden er allemaal heel erg zin. Na ongeveer 3 uur of iets later, reden we Duitsland binnen. Je zag meteen dat Duitsland erg verschilde van Nederland, in Duitsland was meer natuur en veel open en grote landschappen ( bossen, akkers, grasvelden) dit zorgde ervoor dat je graag naar buiten keek en het weer zat ook niet tegen. We waren net binnen in Duitsland toen we een korte pauze namen van 30 minuten bij een benzinestation, daarna reden we weer verder. We kwamen steeds dichter in de buurt van Berlijn en de gezelligheid kwam ook opzetten. Sommige hadden een DS mee en gingen tegen elkaar Mario karten. Toen we in de buurt waren tussen de grens tussen Oost- en West-Duitsland, sloegen we af om de controleposten te bekijken. Alleen onze buschauffeur Roel had de verkeerde afslag genomen, dus moesten we weer terug naar de snelweg. Daarna namen we wel de goede afslag en reden we langs de controleposten. Het was heel indrukwekkend, dit kwam omdat er een aantal wachttorens stonden, een lopende band voor je bagage en hokjes waar je paspoort moest laten zien. Na dit te hebben gezien reden we verder en niet veel later hadden we weer een pauze van 45 minuten. Uiteindelijk reden we het hele stuk weer verder naar Berlijn. Rond kwart over 5 kwamen we aan in Schöneiche. Nog een kwartiertje en we kwamen in het hotel Alte Mühle. We hadden een uur tijd om te douchen en je kamer uit te kiezen. Wij hadden samen met onze school één gang, de kamers werden snel verdeeld. Om half 7 waren we klaar om avond te eten. Na het avondeten hadden we tijd om iets voor onszelf te doen, wij gingen met z’n allen bij elkaar chillen. Om 23:00 was het tijd om naar de eigen kamer te gaan en te gaan slapen, zodat dat we fit waren voor morgen.

Dinsdag 15 maart
Vandaag was de eerste echte dag in Berlijn. Om 9.00 zat iedereen enthousiast in de bus om naar Berlijn te gaan. Als eerste gingen we naar Bernauer Straβe. Daar staat nog een stuk muur zoals het er vroeger ook heeft uitgezien. Vanaf een hoger uitkijkpunt kon je eroverheen kijken en zag je dat het niet alleen een hoge muur was, maar dat er een muur aan de westkant stond dan een stuk niemandsland waar zwaarbewapende soldaten liepen om vluchtelingen vanuit Oost- Berlijn tegen te houden en daarna weer een hoge muur. Het was dus geen makkelijke klus om daarlangs te komen. Vervolgens gingen we naar een tentoonstelling onder het uitkijkpunt. Hier zag je oude foto’s en las je verhalen over verschillende vluchtpogingen. Na de tentoonstelling zijn we naar een gedenkmonument geweest voor de omgekomen mensen tijdens hun vluchtpoging naar het westen, daarna zijn we nog kort naar de ‘Versuchungskirche’ geweest. Deze kerk, die is opgeblazen door de russen omdat het in de wegstond voor de bouw van de muur. Na dit alles zijn we terug gegaan naar de bus. We reden naar ‘East Side Gallery’ een lang stuk muur dat helemaal is opgeknapt met kunstwerken, hier zijn we niet uitgestapt, maar we hebben gelukkig mooie foto’s vanuit de bus kunnen maken. Na East Side Gallery zijn we naar de Brandenburger Tor gereden, de belangrijkste poort van Duitsland. Hier kregen we een uurtje vrije tijd, de meeste zijn in een lijn naar de Starbucks gelopen . Toen het uur voorbij was liepen we naar het holocaust museum en holocaust monument. De groep werd in tweeën gesplitst. Wij begonnen boven bij het monument. Het monument bestaat uit 2711 grote grijze betonblokken die hoe verder je het monument inloopt steeds hoger worden. We kregen een hele uitleg van een man over het monument en moesten er zelf een beetje achter komen wat het nou echt beteken de. Daarna mochten we een rondje door het monument heenlopen en daarna moest je uitleggen wat je voelde toen je daar was, iedereen vond het indrukwekkend. Vervolgens gingen we naar tentoonstelling onder het monument. hier kon je kaarten lezen van mensen die zijn gevonden na de oorlog. In een andere zaal kreeg je informatie over verschillende Joodse families, wat er met ze was gebeurd en wie van de familie het had overleefd. Daarna kwam er een zaal waar all overleden mensen tijdens de holocaust werden opgenoemd, het duurde jaren voordat alle namen waren opgenoemd. Na deze zaal kwam er nog een zaal met informatie over de concentratiekampen. Na dit bezoek aan het monument en het museum gingen we terug naar het hotel. We aten deze avond vroeg, want ’s avonds gingen we nog naar Checkpoint Charlie en een museum over de muur. Rond 19.00 gingen we hier heen. Eerst gingen we naar het museum. Daar werden allemaal dingen verteld over vluchtpogingen die mensen ondernamen. Na het museum gingen we naar Checkpoint Charlie dat er naast ligt. Daar maakten we groepsfoto’s. Als laatste van deze dag zijn we met de bus nog een lichtjes tour gaan doen door West-Berlijn, ‘Berlin by night’. Na deze tour zijn we terug naar het hotel gegaan waar we nog eventjes bij elkaar op de kamer gingen praten en lachen. Daarna ging iedereen naar zijn kamer en daar nog even praten met de kamergenoten. Het was een geslaagde eerste dag!

Woensdag 16 maart
Om half 9 vertrokken we met de bus naar Fürsterberg/Havel, waar we concentratiekamp Ravensbrück gingen bezoeken. Toen we daar aankwamen zag alles er best wel mooi uit, er stonden mooie grote huizen van SS’ers die over het meer uitkijken, maar toen je naar beneden keek zag je de poort waar de gevangene vroeger ook doorheen liepen, slechts een paar meter er vandaan. Het is lastig om je voor te stellen dat ongeveer 70 jaar geleden, hier allemaal magere vrouwen rondliepen die bijna stierven. In het kamp zelf stond niet meer zo veel overeind, want de Russen hebben alles gebruikt tijdens de Koude oorlog. Nadat we een heel groot deel hadden gezien hielden we een herdenking bij het meer dat er naast lag. We mochten een kaarsje aansteken in het crematorium, die nog intact was van vroeger. Na dat we een kaarsje hadden aangestoken vertelde Joke, de mevrouw die mee was van het Ravensbrück comité dat er een paar jaar geleden nog een 2e massa graf is ontdekt, ze wouden een muur gaan verstevigen, maar toen ze gingen graven kwamen ze erachter dat het geen zand of klei was waar ze in groeven, maar dat het menselijke as was, dit vonden we heel heftig. Vervolgens hebben we rozen neergelegd bij het herdenkingspunt van de Nederlandse slachtoffers en hebben we rozen in het water gegooid. Ook werden er gedichten die waren geschreven voorgelezen bij het monument dat aan het water lag. Na de herdenking gingen we lunchen in een jeugdherberg in een oud huis van een SS’er. Vervolgens gingen we naar het vernietigingskamp Sachsenhausen en toen we daar binnenkwamen, leek het net of je echt in het kamp leefde. In dit kamp was er wel veel meer overeind bleven staan en kon je ook wel meer dingen bezoeken. We hebben een barak van binnen gezien en we hebben ook gezien hoe de cel eruitzag. Er zijn mensen geweest die de barak hebben geprobeerd te verbranden maar dat was niet gelukt. Dat kon je ook wel zien aan het plafond. Gelukkig werd het net op tijd gered. Ook stond er nog een heel mooi monument. Bij de joden is het een traditie om een steentje neer te leggen bij het graf van een overledene, dus lagen er ook heel veel stenen. Vervolgens liepen we verder naar een schietmuur waar onder andere 100 Nederlandse verzetsstrijders zijn neergeschoten. Daarna liepen we verder naar de plek waar vroeger de gaskamers zijn geweest. Er was met stenen uitgezet hoe de verschillende kamers in het gebouw eruit zagen, er stond een informatie bordje naast waar alles duidelijk werd beschreven. Ook stonden er nog gevonden delen van een oud stuk crematorium en er stond een mooi monument. Na deze twee heftige bezoeken gingen we terug naar het hotel. In de bus was het voor het eerst een keer stil, want iedereen was moe en was nog stil van deze heftige dag. Het was een mooie, indrukwekkende, maar ook heftige dag.

donderdag 17 maart
Het is dag 4 vandaag en het begon lekker vroeg. De wekker stond om 7 uur en om kwart voor acht zaten we aan het ontbijt. Het ontbijt was weer heerlijk, zoals elke morgen deze week. We gingen in de bus op weg naar de Domtoren in Berlijn. Onderweg was er muziek en hebben we van het uitzicht genoten. Het was heerlijk weer en dat maakte deze dag ook echt nog mooier. De Domtoren was prachtig. Heel indrukwekkend en wij hadden alle drie niet verwacht dat het er zo gedetailleerd uitzag. We mochten naar binnen en we kregen dit keer een rondleiding van onze docente. We hoorde dat de troon van de keizer precies in het midden van de kerk was en dat er een gouden trap alleen voor de keizer was. Toen gingen we naar boven. Steeds hoger en hoger. Na een tijdje hadden we de top van de koepel bereikt op honderd meter hoogte. Het uitzicht was geweldig. Je kon echt super ver kijken door het heldere warme weer. We hebben heel veel leuke foto’s gemaakt. Toen moesten we helaas weer naar beneden want daar was de grafkamer. Er stonden ongeveer twintig graven met nog echte lichamen erin. Sommige graven waren zo groot als een auto. Als afsluiting van ons dom tripje werd er een groepsfoto gemaakt met iedereen op de trap. We mochten daarna tot vier uur zelf doen wat we wilde in de buurt van het Alexanderplatzt. Een groepje (waar wij ook in zaten) kwam per ongeluk vast te zitten in een lift. Na een half uur stonden we gelukkig weer veilig op de grond. Rustig, bijkomend van de shock, gingen we shoppen. Er hing een leuke sfeer door verschillende straatmuzikanten en door het lekkere weer. Op de terugweg was iedereen moe. Als avondeten hadden we soep, kip met saus, groente en aardappelkroketjes. Als toetje was er vanille rijstepap. Als afsluiting van deze reis had iedere school een presentatie gemaakt. Die werden allemaal beoordeeld en er werd ook een winnaar bekend gemaakt: Johannes Bosco had gewonnen. Na het eten en de presentaties gingen we nog eventjes bij andere kinderen op de kamer chillen. We hebben enorm genoten van deze reis, daar hebben we ook met zijn allen over gepraat, dat we het zo jammer vinden dat de reis toch morgen weer over is. Na een laatste topdag gaan we allemaal slapen, want morgen moeten we weer vroeg op.

vrijdag 18 maart
Vandaag stond de wekker bij iedereen al vroeg, want om 8.00 gingen we weer terug naar Nederland. Bij het ontbijt zat iedereen er vermoeid bijen het eerste uur in de bus was het ook heel stil, bijna iedereen sliep. Al gauw werd het weer gezellig en werden de muziekboxen en DS’en er weer bij gepakt. Om de 2 uur stopte we bij een wegrestaurant en konden we iets kopen, maar vaak was dit heel duur. We hebben twee keer in de file gestaan, maar daar hebben we weinig erg in gehad, want het was erg gezellig. Rond 18.30 kwamen we aan bij restaurant Vriendschap in ’t Veld en daar hebben we nog lekker gegeten. Toen we klaar waren gingen we terug de bus in en weer op weg naar hotel Jules. Onze ouders stonden ons op te wachten. En toen moesten we afscheid van elkaar nemen. We hebben een geweldige week gehad, en dit zullen we niet snel meer vergeten!

Dankwoord
We zijn het er allemaal mee eens dat het een super leuke, gezellige, maar ook zeer indrukwekkende week was en we zullen het niet snel vergeten. Deze reis is natuurlijk niet zonder hulp georganiseerd en we willen daarom graag een paar mensen bedanken.

Als eerste willen we het Ravensbrück comité bedanken. Zonder hun zou deze reis niet mogelijk zijn geweest. We hebben nu met eigen ogen gezien hoe zo’n concentratiekamp er uit heeft gezien en hoe het er daar aan toe ging. We kijken er nu anders naar dan eerst omdat we het met eigen ogen hebben kunnen zien.

Ook willen we sponsoren bedanken die het financieel mogelijk hebben gemaakt. Zonder hun zouden we deze reis niet hebben kunnen maken. En zouden we een mooie ervaring gemist hebben. We hopen dat de sponsoren nog jaren deze reis willen steunen zodat meer kinderen net zo’n mooie week kunnen ervaren.

Als laatst willen we de schooldirectie en de leraren bedanken. Zij hebben voor een veilige en leuke reis gezorgd. Ze hebben allemaal een leuke groep leerlingen meegebracht. De meeste van ons spreken nog vaak met elkaar af.

Kortom het was een super week die we niet snel zullen vergeten!

Reisverslag Berlijn 2015 (de tekst is onveranderd overgenomen)

Door de leerlingen van het Han Fortmann college (onderdeel van het Trinitas college).

Maandag 16 maart
Om 7:15 is het dan eindelijk zover, iedereen heeft zijn koffer in de bus gedaan. Na dat iedereen afscheid heeft genomen stappen we de bus in en zijn we klaar om naar Berlijn te gaan. Eerst was iedereen nog een beetje slaperig maar na een uurtje was het al gelijk heel gezellig met iedereen ook al kende we elkaar niet echt.

Na 3 uur rijden stopten we net op de grens voor een pauze omdat de buschauffeur zich aan de rij tijden moest houden. Het was in de bus heel gezellig met muziek en heel veel eten. We hebben gelukkig geen file gehad en kwamen rond half 6 aan bij het hotel ‘Alte Mühle’. Iedereen moest zijn tassen en koffer omhoog tillen op de trap dat ging niet zo makkelijk. Je mocht zelf weten met wie je op de kamer ging, je kon in een 2-, 3-, of 4-persoonskamer. Eerst ging iedereen op zijn kamer de koffers uitpakken en omkleden en om half 7 gingen we eten. We aten deze avond pizza. Daarna zaten we met elkaar nog op de kamers en gingen langs iedere kamer even praten en de mensen wat beter leren kennen. Om 23.00 moest je in je eigen kamer zijn (dat werd vaak wat later).En om 23.30 moest het stil zijn (dat werd ook wel wat later…).

Dinsdag 17 maart
’s Ochtends gingen we voor het eerst ontbijten in het restaurantje naast het hotel het was erg lekker met veel lekkere broodjes eieren en appelsap. Daarna gingen we voor het eerst onderweg naar Berlijn. Als eerst gingen we kijken bij de Berlijnse muur. We gingen in een soort uitkijkpost waar je goed over de muur kon kijken en waar de muur nog erg intact was. Daarna liepen we een stukje verder waar een monument stond met allemaal foto’s van mensen die geprobeerd hadden over de muur te klimmen of op een andere manier er over te komen. Daarna bezochten we een kerkje die naar de oude kerk moest verwijzen. Deze kerk was in de oorlog plat gebombardeerd door de vele bombardementen tijdens de oorlog. Toen we daar mee klaar waren gingen we weer de bus in om naar de Brandenburger Tor te gaan. Dit is de belangrijkste poort van Berlijn daarna kregen we wat tijd voor ons zelf dit hield in dat je een tijdje zelf door Berlijn mocht heen lopen als je maar op tijd terug was vele gingen in deze tijd wat eten kopen of even winkels kijken in Berlijn.

Hierna gingen we naar het Holocaust museum. Dit is een museum onder de grond. Er boven ligt een ander monument wat we daarna bezocht hebben. Het Holocaust museum is een museum waar je allemaal dingen over concentratiekampen kan vinden. Er was een lijst met alle concentratiekampen met meer informatie hierover. Ook was er een ruimte waar je allemaal brieven kon vinden die mensen uit de trein gegooid hadden toen ze op weg waren naar zo’n kamp. En er was een zaal waar je families zag die op transport waren gezet. We hebben ook een boekje met vragen gemaakt hier in het museum. Hierna gingen we naar de stèles. Dit is het monument wat boven het museum ligt. Het bestaat uit allemaal betonblokken. Een gids vertelde ons er allemaal dingen over en we mochten er ook een tijd zelf doorheen lopen. Hoe dieper je er in liep, hoe donkerder en stiller het werd.

Vervolgens was het tijd voor het avondeten. We reden met de bus terug naar het hotel. Op deze dag aten we rijst.

In de avond gingen we naar Checkpoint Charlie. Dit was tijdens de verdeling van Berlijn een controlepost op de grens van de Russische en Amerikaanse sector. Hier mochten we even naar kijken. Daarna gingen we met elke school een groepsfoto er voor maken. Daarna ook met de hele groep. Als laatste liepen we naar een museum. Dit museum lag vlak naast Checkpoint Charlie. Hier werd veel verteld over de vluchtpogingen die mensen deden om van Oost-Berlijn naar West-Berlijn te komen. Je zag bijvoorbeeld hoe ze zich in koffers en auto’s verstopten zodat de officiers ze niet zouden oppakken.

Dit was onze tweede dag in Berlijn en we hebben er allemaal heel erg van genoten!

Woensdag 18 maart
Vandaag gingen we naar concentratiekamp Ravensbrück en Sachsenhausen. We begonnen met een ontbijtje en gingen daarna in de bus onderweg naar Ravensbrück. Tijdens de reis werd er een film afgespeeld over drie vrouwen die vertelden over hun ervaringen in Ravensbrück. Eerst gingen we de plattegrond bekijken van Ravensbrück en werd uitgelegd waar en wat alles was. Later gingen we per school het kamp rond en kregen we uitleg over het kamp. Van het kamp zelf was niet veel overgebleven. De barakken waren allemaal verwoest, maar het crematorium en de huizen van de SS’ers waren nog in tact gebleven. We konden beide van binnen bezichtigen, maar het crematorium was nog het indrukwekkendst. Je zag de ovens waar de doden werden gecremeerd en we kregen te horen dat de gevangenen het as van de doden moesten opruimen. Dit vonden wijzelf heel erg, omdat je misschien wel je beste vriend of je familieleden in het meer of op het terrein moest gooien. We hebben in het crematorium ook kaarsjes aangestoken en bloemen bij het graf en het monument gelegd. Ook werden daar twee gedichten voorgelezen door mede leerlingen. In Ravensbrück staat ook nog een cellenblok met een herdenkingscel voor ieder land.

Toen de middag aanbrak gingen we eten in een SS huis dat is omgebouwd tot jeugdherberg. We stapten na het middageten in de bus op weg naar Sachsenhausen. We kwamen binnen door de poort waar de gevangenen ook binnen kwamen en we hadden gelijk een overzicht over het hele kamp. We gingen als eerst naar de overgebleven barakken. Ze zagen er nog precies zo uit zoals ze er in de tweede Wereldoorlog uitzagen. Het hele plafond was geschilferd en de bedden stonden heel krap op elkaar. Ze lagen soms wel met drie mensen in één bed. Ook de wasruimte was veel te klein voor zoveel mensen. In de barak was ook een soort museum met allemaal dingen die ze nog konden vinden in het kamp. Daarna liepen we per school een rondje over het hele kamp. De cellen die we zagen waren erg indrukwekkend. De mensen die daar opgesloten zaten hadden soms niet eens een bed en zaten de hele dag in het donker zonder verwarming. Daarna kwamen we bij het monument aan die de vorm had van een driehoek. Dezelfde vorm als het kamp zelf. Daarna gingen we naar een plek waar de mensen werden doodgeschoten. We liepen verder naar een ruimte waar de mensen werden vergast in de gaskamers en vervolgens naast de gaskamers werden gecremeerd en opgeruimd. Deze ruimte was opgezet als een soort fabriek die mensen vermoordde. Je ging er levend in en kwam er in as weer uit. We kwamen ook nog langs het gebouw van de dokter. Ze wouden er niet heen, omdat de dokter er helemaal niet was om ze beter te maken, maar om medische experimenten uit te voeren.

We zijn niet in dit gebouw geweest, omdat ze het te schokkend vonden om aan ons te laten zien.

Na het rondje over het kamp gingen we terug naar het hotel. Wij vonden deze dag het meest indrukwekkendst, omdat je hier de feiten van vroeger zag. We zagen het echt met onze eigen ogen hoe de mensen werden behandeld in de kampen en hoe vreselijk de tweede Wereldoorlog echt was.

Donderdag 19 maart
Op deze een naar laatste dag in Berlijn zijn we na het ontbijt naar de dom gegaan. De dom is een protestantse kerk die een koepel bevat met een hoogte van 70 meter. In de Dom is de eerste lift ter wereld. We hebben van een prachtig uitzicht over Berlijn kunnen vanaf de Dom. Na de rondleiding zijn we naar de Rijksdag te gaan om daar foto’s te maken. Na de rijksdag zijn we naar de Berlin Zoologischer Garten gegaan waar we bij de Mac Donalds een ijsje krijgen. Daarna mochten we wat voor onszelf gaan doen. De meeste mensen gingen shoppen in groepjes maar Rick, Thomas en Owen zijn (met toestemming) naar het Olympiastadion gegaan. Het stadion is thuisbasis van de Bundesliga middenmoter Hertha BSC, het stadion wordt jaarlijks gebruikt voor de finale van de Duitse DFB-Pokal en in het seizoen 2014-2015 is hier de Champions League finale. Dit stadion is gebouwd voor de Olympische spelen van 1936. Door Hitler naar Berlijn gehaald om zichzelf populairder te maken. In en rond het stadion zijn hier nog dingen van terug te vinden. In het stadion staat nog steeds de grote fakkel die toen der tijd heeft gebrand. Ook is er een lijst met winnaars te vinden. Om het stadion vind je het zwemstadion en het veld waar de openingsceremonie is gehouden. Ook is in het Olympiastadion de WK-finale van 2006 gehouden tussen Frankrijk en Italië. Misschien kent u die nog van de kopstoot die Zidane uitdeelde. De finale werd uiteindelijk gewonnen op strafschoppen door de Italianen. Het stadion biedt plaats aan 74228 mensen en is 21 meter hoog. Het was zeker een gave ervaring.

Na deze heerlijke zonnige middag in Berlijn gingen we weer naar het hotel waar we na het eten van hamburgers een gezellige bonte avond hebben gehouden. Het Johannes Bosco had uiteindelijk gewonnen. Na deze gezellige avond was alweer onze laatste nacht in Berlijn aangebroken.

Vrijdag 20 maart
We moesten ’s ochtends vroeg opstaan, want om 8 uur vertrokken we weer richting Nederland. Iedereen was op tijd bij het ontbijt en alle koffers werden bij de bus gezet en ingeladen. De kamers werden nog gecontroleerd of alles wel meegenomen was, en om 8 uur vertrokken we. Iedereen werd langzaam wakker en het was een gezellige terugreis. We wisten dat er rond 10 uur een zonsverduistering kwam, dus iedereen zat klaar om er een foto van te maken. En dat is best wel lastig. Bij de tussenstops bij tankstations werd er gevoetbald en door sommigen iets te eten gekocht. Na ongeveer 20 minuten stapte iedereen dan weer in de bus en gingen we weer verder. Om ongeveer 6 uur gingen we met zijn allen eten bij de Vriendschap in ’t Veld. Een aantal mensen werden daar opgehaald, en de rest stapte weer in de bus en reden door naar Jules. Daar stonden alle ouders al te wachten. Iedereen nam afscheid van elkaar en we keken terug op een fantastische week.

Bedankt
De reis naar Berlijn is iets wat we nooit zullen vergeten. We willen daarom een aantal mensen bedanken.

Allereerst het Ravensbrück Comité, zij hebben ons de kans gegeven om deze reis te maken. Het was heel indrukwekkend om te zien hoe het leven in een concentratiekamp was. Je ziet in hoe het ook kan zijn, dat je leven totaal veranderd. En je leert ook respect voor elkaar te hebben, waar je ook vandaan komt het maakt niet uit. Iedereen is hetzelfde. De geschiedenis van de stad Berlijn was ook erg interessant. Berlijn is een mooie stad met veel historische gebouwen en monumenten.

De sponsoren hebben ook voor deze reis gezorgd, op financieel gebied. Zonder hen zouden we nooit in Berlijn geweest zijn. We hopen dat nog veel meer leerlingen de kans krijgen deze reis te mogen maken, waardoor dit verhaal nooit vergeten wordt.

Tenslotte de schooldirectie en de leraren van de scholen in Heerhugowaard. De leraren hebben hun leerlingen goed begeleid. Er is een selectie gemaakt van een aantal super leuke leerlingen. We spreken elkaar nog regelmatig en organiseren feestjes waarbij we elkaar weer zien en de grootste lol hebben.

Kortom het was een top weekje en we zullen onze ervaringen zeker doorgeven aan andere leerlingen.

Minder